مملکت یانگوم

بسم رب تمام زیبایی ها...

سلام...
امروز بعد حدود 2 ماه اومدم یه سری به وبلاگ یادداشت های شخصی ام بزنم که یهو چشم افتاد به آمار بازدید که الان 62 نفره...
یه وبلاگ دیگه دارم که اون آمار معمولش از این هم بیشتره... ولی این یکی که 2 ماه بود خودم سر نزده بودم ، خیلی تعجب کردم...
خلاصه حسابی در پوست خودم نمگنجیدم!!!...
گفتم بی معرفتی نکنم و یه مطلبی که مدت هاست تو ذهنم ولی وقت نوشتنش رو ندارم بفرستم...

یانگوم...
این روزها مطالب درمورد این خواهر(!!!) عزیزمون(!!!)  زیاده...
یکی از دوستان ، تفسیر زیبایی در مورد سریال جواهری در قصر نوشته بود... در مورد شرم و حیا در این سریال گفته بود...
یکی دیگه یه پیغام بزرگ تو محل کارش زده بود: اگه یانگوم ، جواهری در قصره ، تو قصری از جواهری !!!
منم میخوام از دید خودم یه مطلبی بنویسم که بیشتر سیاسی هست!!!

بنظر شما ، مملکت ، مثله مملکت یانگوم باشه ، خوبه؟؟؟
یعنی پادشاه کاری به کار مردم نداره و مردم هم کاری به کار پادشاه ندارن...
پادشاه همش درگیر بیماری هست...
بزرگترین مسئله پادشاه اینه که کی پزشک مادرش میشه ، کی پزشک زنش میشه ، کی پزشک خودش میشه... دیگه حرفی از سیاست داخلی و خارجی نیست ، دیگه حرفی از نحوه تقابل با روسیه و غرب و شرق نیست!!!
بزرگترین مشکل پادشاه میشه چه جوری بتونه یانگوم رو بکنه پزشک مخصوص خودش ، جوری که قانونی باشه کسی هم حرفی نزنه... دیگه حرفی از انرژی هسته ای (که حق مسلم ماست) نیست... حرفی از آژانس بین المللی انرژی هسته ای نیست ، حرفی از ان پی تی نیست...
بزرگترین کار کارشناسی وزیران کشور یانگوم ، نحوه امتیاز دهی به پزشک یاران هست... دیگه حرفی از نامه اقتصاددانان نیست ، حرفی از مناظره نیست...
تو مملکت یانگوم ، برای اعدام یه آدم ، جرم خواندن پرونده پزشکی ، کافیه... دیگه حرفی از سنگسار نیست ، دیگه حرفی از زندانی سیاسی نیست ، حرفی از حبس ابد نیست...
تو مملکت یانگوم ، بزرگترین مشغله ذهنی پادشاه ، راضی کردن مادرش به اینکه غذا میل کنن... دیگه حرفی از بانکداری بدون ربا نیست ، دیگه حرفی از سهمیه بندی بنزین نیست ، هیچکس حرفی از دموکراسی و عدالتخواهی و اصلاحات و... نمیزنه.....
ولی کلا تو سریال یانگوم چند نکته جالب وجود داشت:
یانگوم ، مهریه نداشت...
پادشاه تا دلش میخواد ، زن میگیره و کسی هم گواهی رضایت زنان قبلیش رو نمیخوات...
بدبخت عالیجناب!!! آخرش هم نتونست 5 دقیقه با یانگوم تنهایی قدم بزنه... هر بار 100 تا دم دنبالش بودن...

خلاصه فکر کنید ببینید مملکت یانگوم بهتره یا.....
اصلا همینه که هست... نمیتونی یاعلی... از همون اول زندگی گفته بودم!!!